اسامی پسر در اشعار مولانا

نام های موجود در اسناد قدیمی به جا مانده از گذشته، کتیبه ها، آثار باستانی و شعر شعرای تاریخی ایران زمین، از جمله اسامی اصیل ایرانی هستند. اسم هایی که قدمت چندین و چند ساله دارند و ریشه در فرهنگ سرزمین پارس. در پست های قبلی روی سایتمون اسامی دخترانه در اشعار حافظ و اسامی دخترانه در شاهنامه را دیدید و در این قسمت اسم های پسرانه که اشعار مولوی (مولانا یا به قول غربی ها رومی Rumi) را خواهید دید.

اسم های پسر در شعرهای مولوی

بسیاری از نام های زیبا و مرسوم در کشور ایران و کشورهای پارسی زبان در اشعار مولانا آمده است. بد نیست بدانید، سروده‌های مولوی به بسیاری از زبان های دنیا ترجمه شده و مولانا به عنوان “محبوب‌ترین” و “پرفروش‌ترین” شاعر در ایالات متحدهٔ آمریکا شناخته می‌شود.

❤️ پس اگر نامتان در اشعار مولانا آمده است، بسیاری از مردم اهل ادب در سراسر دنیا، اسم شما یا دستکم معنی آن را خوانده و یا به زبان آورده اند. در ادامه لیست اسامی پسرانه در اشعار مولانا را به همراه ابیات مربوطه می بینید:

نام های پسر در آثار مولانا

لیست کامل اسمهای پسرانه در اشعار مولوی (مولانا)

پارسا

ترس جان در صومعه افتاد زان ترساصنم / می کش و زنار بسته صوفیان پارسا

و مولانا در جای دیگر می فرماید:

رو مسلمان سپر سلامت باش / جهد می کن به پارسا بودن

بررسی کامل: اسم پارسا.

سامان

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا / کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا

در بیت بالا اسم پسرانه عربی ایمان هم آمده است. در بیت دیگر مولانا می فرماید:

زهی سرگشته در عالم سر و سامان که من دارم / زهی در راه عشق تو دل بریان که من دارم

بررسی کامل: اسم سامان.

سپهر

هر شب که دل سپهر گلشن گردد / عالم همه ساکن چو دل من گردد

در دور سپهر و مهر ساقی ماییم / سرمست مدام اشتیاقی ماییم

رستم

کو رستم دستان تا دستان بنماییمش / کو یوسف تا بیند خوبی و فر ما را

که در بیت بالا اسم یوسف هم آمده است. در جای دیگر مولوی می فرماید:

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت / شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

درباره اسم رستم و شجره نامه رستم بیشتر بدانید.

شاهین

چه پیوندی کند صراف و قلاب / چه نسبت زاغ را با باز و شاهین

کیست آن شاه شمس الدین ز تبریز نکو آیین / زهی هم شاه و هم شاهین درین تصویر انسانی

شاهان

در عشق حسد برند شاهان / زان روی که عشق شمع دل هاست

بیزار گردند از شهی شاهان اگر بویی برند / زان باده ها که عاشقان در مجلس دل می خورند

بررسی کامل: اسم شاهان.

محراب

مرا در سایه ات ای کعبه جان / به هر مسجد ز خورشیدست محراب

دو چشم عاشقان بیدار تا روز / همه شب سوی آن محراب رفتن

همایون

همان اقبال و دولت بین که دیدی / همان بخت همایون شو که بودی

چون سلیمان کرد آغاز بنا / پاک چون کعبه همایون چون من

اسم سلیمان نیز در بیت بالا آمده است. بررسی کامل: اسم همایون.

فرهاد

خسرو وداع ملک خود از بهر شیرین می کند / فرهاد هم از بهر او بر کوه می کوبد کلند

دل ها چو خسرو از لبش شیرین چو شکر تا ابد / گر یک زمان پنهان شود نالند چون فرهاد از او

بررسی کامل: اسم فرهاد.

امید

حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی / روضه امید تویی راه ده ای یار مرا

هر کجا ویران بود آن جا امید گنج هست / گنج حق را می نجویی در دل ویران چرا

سعید

خطر دارند کشتی ها ز اوج و موج هر دریا / امان یابند از موجی کز این بحر سعید آید

عید آمد و عید آمد وان بخت سعید آمد / برگیر و دهل می زن کان ماه پدید آمد

بررسی کامل: اسم سعید.

بهمن

دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید / جلوه گلشن به باغ همچو نگاران رسید

بشکفت درخت در زمستان / در بهمن میوه ها پزیده ست

مه دی رفت و بهمن هم بیا که نوبهار آمد / زمین سرسبز و خرم شد زمان لاله زار آمد

درباره معنی اسم ماه های ایرانی بیشتر بدانید.

جمشید

آتش افکند در جهان جمشید / از پس چار پرده چون خورشید

وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش / جمشید تو را چاکر خورشید تو را مفرش

جهان

بادا مبارک در جهان سور و عروسی های ما / سور و عروسی را خدا ببرید بر بالای ما

رقصی کنید ای عارفان چرخی زنید ای منصفان / در دولت شاه جهان آن شاه جان افزای ما

ناصر

زهی حاضر زهی ناظر زهی حافظ زهی ناصر / زهی الزام هر منکر چو او برهان من باشد

اسم حافظ نیز در بیت بالا آمده است.

نیکان

هر که او عصیان کند شیطان شود / که حسود دولت نیکان شود

و مولانا در جای دیگر می فرماید:

با لییمان بسته نیکان ز اضطرار / شیر مرداری خورد از جوع زار

بررسی کامل: اسم نیکان.

دوران

خیز که دوران ماست شاه جهان آن ماست / چون نظرش جان ماست عمر مؤبد رسید

عمر درازی نهاد یار به دوران خویش / دل سوی تبریز رفت در هوس شمس دین

قدح وارم در این دوران میان حلقه مستان / ز دست این به دست آن بدین دستان همی گردم

بررسی کامل: اسم دوران.

عیسی

ای قطب این هفت آسیا هم کان زر هم کیمیا / ای عیسی دوران بیا بر ما بخوان افسون خوش

سپند

درون مجمر دل ها سپند و عود می سوزد / که سرمای فراق او زکام آورد مستان را

شده ام سپند حسنت وطنم میان آتش / چو ز تیر تست بنده بکشد کمان آتش

ای بسا شب که من از آتششان همچو سپند / بوده ام نعره زنان رقص کنان بر درشان

درباره سپندارمذگان بیشتر بدانید.

پیمان

گفتمش ای جان جان ساقیان بهر خدا / پر کنی پیمانه را و نشکنی پیمان خویش

پیمانه جام کرده پیمان من گرفته / من دامنش کشیده کای نوح روح دیده

کجا شد عهد و پیمان را چه کردی / امانت های چون جان را چه کردی

محمد

به هر شبی چو محمد به جانب معراج / براق عشق ابد را به زیر زین کشدا

اسم معراج نیز در بیت بالا آمده است. بررسی کامل: اسم محمد.

شاه معراج و پیک افلاکیست / خاک باشی بروید از تو نبات

به معراج برآیید چو از آل رسولید / رخ ماه ببوسید چو بر بام بلندید

دارا

اجزای درختان را چون میوه کند دارا / بنگر که چه مبدل شد آن چوب از آن چوبی

تا ز دارالملک دل برهم زند / ملک نوشروان و دارا ساعتی

پاکان

نامش ورقی بوده ملک ابد اندر وی / اسرار همه پاکان آن جا شفقی مانده ست

نامش ورقی بوده ملک ابد اندر وی / اسرار همه پاکان آن جا شفقی مانده ست

ای حسن تو دام جان پاکان / درماند یکی شکار برخیز

مهر پاکان درمیان جان نشان / دل مده الا به مهر دلخوشان

نوید

برنشین ای عزم و منشین ای امید / کز رسولانش پیاپی شد نوید

باز دست شاه را کرده نوید / از همه مردار ببریده امید

دو دو بیت بالا اسم امید هم آمده است و مولانا دو اسم نوید و امید را به زیبایی قافیه ابیات قرار داده. بررسی کامل: اسم نوید.

سروش

گلستان می شود عالم چو سروش می کند سیران / قیامت می شود ظاهر چو در اظهار می آید

پیش سروش چون خرامد خاک باش / چون گلش عنبر فشاند باد باش

شهاب

شهاب آتش ما زنده بادا / چو القاب شهاب سهروردی

زهره کی بود یا عطارد یا شهاب / کو برون آید به پیش آفتاب

کیان

تا سخن های کیان رد کرده ای / تا کیان را سرور خود کرده ای

بگویمت که از این ها کیان برون آیند / شنودم از تکشان بانگ ژغرغ خلخال

راضی شدی که بیش نجویی زیان ما / این از پی رضای کیان می کنی مکن

بررسی کامل: اسم کیان.

یوسف

ای یوسف خوش نام ما خوش می روی بر بام ما / ای درشکسته جام ما ای بردریده دام ما

 

کیوان

کار را بگذار می را بار کن بر اسب جام / تا ز کیوان بگذرد این کار و بارت ساقیا

کعبه چو آمد سوی من جانب کعبه نروم / ماه من آمد به زمین قاصد کیوان نشوم

من چو از خورشید کیوان ذره ام / ذره ذره سوی کیوان می روم

کیوان از جمله اسم های ایرانی در منظومه شمسی است.

هاتف

گر تو بی تقلید ازین واقف شوی / بی نشان از لطف چون هاتف شوی

چون بگذری ای عارف زین آب و گل ناشف / زان سو مثل هاتف بی نام و نشان برگو

عارف

ای عارف عاشق این غزل گو / کت عشق ز عاشقان گزیده ست

چو عارف را و عاشق را به هر ساعت بود عیدی / نباشد منتظر سالی که تا ایام عید آید

شهریار

آن شهریار اعظم بزمی نهاد خرم / شمع و شراب و شاهد امروز رایگانست

رسم نو بین که شهریار نهاد / قبله مان سوی شهر یار نهاد

آید هر دم رسول از طرف شهر یار / با فرح وصل دوست با قدح شهریار

یاران

بر پرده های دنیا بسیار رقص کردیم / چابک شوید یاران مر رقص آن جهان را

ای ابر خوش باران بیا وی مستی یاران بیا / وی شاه طراران بیا مستان سلامت می کنند

چه یاری یابد از یاران همدل / کسی کز جان شیرین گشت تنها

فرخ

آن شه فرخ رخ بی مثل را / آن مه دریادل جانانه را

برآمد زعفران فرخ نشان عاشقان بر رخ / بر او بخشود و گل گفت اه که این مسکین چه زار آمد

بگشا نقاب از رخ که رخ تو است فرخ / تو روا مبین که با تو ز پس نقاب گویم

کامیار

مرحبا ای جان باقی پادشاه کامیار / روح بخش هر قران و آفتاب هر دیار

اسم دیار هم در بیت بالا آمده است و مولوی در جای دیگر می فرماید:

ور ریاضت آیدت بی اختیار / سر بنه شکرانه ده ای کامیار

پس نکو گفت آن حکیم کامیار / که تو طفلی خانه پر نقش و نگار

بررسی کامل: اسم کامیار.

خسرو

ای خسرو مه وش بیا ای خوشتر از صد خوش بیا / ای آب و ای آتش بیا ای در و ای دریا بیا

من دوش گفتم عشق را ای خسرو عیار ما / سر درمکش منکر مشو تو برده ای دستار ما

دیدم آن شاه را آن شه آگاه را / گفتم این شاه کیست خسرو و سلطان کیست

بامداد

ز بامداد سعادت سه بوسه داد مرا / که بامداد عنایت خجسته باد مرا

از بامداد روی تو دیدن حیات ماست / امروز روی خوب تو یا رب چه دلرباست

پرده دل می زند زهره هم از بامداد / مژده که آن بوطرب داد طرب ها بداد

هر روز بامداد درآید یکی پری / بیرون کشد مرا که ز من جان کجا بری

دیار

گل از نسرین همی پرسد که چون بودی در این غربت / همی گوید خوشم زیرا خوشی ها زان دیار آمد

با نگار خویش باش و خوب خوب اندیش باش / از دو عالم بیش باش و در دیار خویش باش

بررسی کامل: اسم دیار.

کامران

تو ببخشا بر کسی کاندر جهان / شد حسود آفتاب کامران

هر زمانی که شدی تو کامران / آن دم خوش را کنار بام دان

جانشان بخش و ز خودشان هم مران / کام شیرین تو اند ای کامران

گردآورنده اشعار: احمدرضا سلیمی.

شعر های عاشقانه دیگر از مولوی

زیباترین شعرهای مولانا که می تونی به عشقت بگی! ❤️

1. تو آن نوری که دوزخ را به آب خود بمیرانی / مرا در دل چنین سوزی و محروری روا داری
2. در روز خوشی همه جهان یار تواند / یارِ شب غم نشان کسی کم دادست
3. اندر دل من درون و بیرون همه او است /اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست
4. جان من و جان تو بسته ست به همدیگر / همرنگ شوم از تو گر خیر بود گر شر
5. چون ترا دیدم محالم حال شد / جان من مستغرق اجلال شد

اسم شما هم در اشعار مولوی

نام شما هم در اشعار مولانا آمده است؟ اگر بله در قسمت نظرات بنویسید.

توجه: ابیات نوشته شده، نمونه هایی انتخابی از اشعار مولوی هستند. برای مثال ممکن است یک اسم بیش از دو بار در اشعار مولانا آمده باشد و ما فقط دو بیت را به عنوان نمونه اینجا قرار دادیم.